Με αφορμή την υπόθεση του Scherzo καφέ στο Μαρούσι σας καλούμε σε ανοιχτή εκδήλωση-συζήτηση σχετικά με τις νέες συνθήκες εκμετάλλευσης και την εργοδοτική τρομοκρατία στους χώρους εργασίας, την περίπτωση των μεταναστ(ρι)ών εργατ(ρι)ών και τους σύγχρονους εργατικούς αγώνες.
Θα ακολουθήσει ΠΑΡΤΥ οικονομικής ενίσχυσης του συντρόφου Γ. στην ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΠΑΥΛΗΣ ΚΟΥΒΕΛΟΥ.

Συνέλευση αλληλεγγύησς στον Γ.

Ναι,καλά καταλάβατε…
..δεν πρόκειται να επιτρέψουμε στη γειτονιά μας τα γραφεία αυτών που δολοφόνησαν τον Παύλο και τον Σαχζάτ,αυτών που έχουν επιτεθεί κατα καιρούς σε μετανάστες-στριες αλλά και στα μαγαζιά τους και στα σπίτια τους,αυτών που στάζουν ρατσιστικό δηλητήριο και η κυρίαρχη ιδεολογία τους είναι το μίσος απέναντι σε οτιδήποτε διαφο- ρετικό από αυτούς.
Δε θα αφήσουμε στο Μαρούσι χώρο σε ένα κόμμα-συμμορία-οργάνωση-(πείτε το όπως θέλετε) που ο ρόλος του αναβαθμίστηκε μέσα στη συγκεκριμένη ιστορική χρο-νική στιγμή ώστε να διαδραματίσει εξελίξεις ενάντια στον κόσμο του αγώνα αλλά και ενάντια στη μερίδα αυτή της κοινωνίας, η οποία έχει δεχτεί όλο αυτόν τον οχετό των τελευταίων ετών.Το κράτος της μόνιμης έκακτης ανάγκης τους ‘’έβαλε’’ στη βουλή και τους ’’έβγαλε’’ στο δρόμο γνωρίζοντας πολύ καλα τη χρησιμότητα τους αυτή τη στιγμή και αυτοί πιστοί στις επιταγές των αφεντικών τους,κάνουν τη δουλειά που τους ανα-λογεί.
Αυτό που ξεκίνησαν την Παρασκευή 11/7,βγάζοντας ανακοίνωση μόλις το μεσημέρι πως το βράδυ έχουν εγκαίνια με τόσο ‘’εκλεκτούς’’ ομιλητές,θα πρέπει να γνωρίζουν πως θα έχει κοντά ποδάρια.Ήδη οι αντιφασίστες-στριες της περιοχής-κι όχι μόνο-έκαναν την επίσκεψη τους για να τους δείξουν από την πρώτη μέρα τι θα ακολουθήσει στην καθημερινότητα τους.Επίσης,την ίδια μεταχείριση θα λάβουν κι όσοι τους επέτρε-ψαν την εγκατάσταση τους κι όσοι θα τολμήσουν να τους ενισχύσουν με οποιοδήποτε τρόπο.
Όλα τα παραπάνω δεν έιναι ούτε απειλές,ούτε προειδοποιήσεις…
…είναι δέσμευση απέναντι στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια,την ελευθερία,στην ισότητα,τη διαφορετικότητα,το δικαίωμα για ζωή πως αυτοί θα φύγουν από τη γειτονιά μας,το Μαρούσι,πριν καλά καλά τον καταλάβουν.
Κι όλος αυτός ο αγώνας που ξεκινάει και στην περιοχή μας ενάντια στους φασίστες δεν είναι υπόθεση κάποιων ειδικών,αλλά έιναι υπόθεση όλων αυτών που τα παρα- πάνω έιναι κάτι περισσότερο απο άχρηστες λέξεις σε ένα χαρτί.

ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ,ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 24/7 ΣΤΟΝ ΗΣΑΠ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ

ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ

Ο Χρήστος, εργαζόμενος για τρεις μήνες στην κεντρική καφετέρια Scherzo στο Μαρούσι, έπεσε θύμα ξυλοδαρμού από το αφεντικό του, στη προσπάθειά του να διεκδικήσει νομίμως τα δεδουλευμένα.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή, ο Χρήστος δούλευε επτά ημέρες την εβδομάδα, από τις δώδεκα το βράδυ μέχρι τις δώδεκα το πρωί. Το αφεντικό του σταμάτησε να τον πληρώνει. Έχοντας σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης ο Χρήστος κατέφυγε στην επιθεώρηση εργασίας και κίνησε μια διαδικασία, με δικηγόρο και όλα τα νομίμως απαιτούμενα, για να διεκδικήσει τα δεδουλευμένα του. Μετά από πολλές υπογραφές και πολλές εκκλήσεις, έφτασε στην καφετέρια για να ζητήσει μια υπογραφή από το αφεντικό του και φυσικά να πληρωθεί. Εκεί ο τελευταίος τον ξυλοκόπησε άγρια, με τη παρουσία δύο εργαζομένων και τριών πελατών – νοσηλεύτηκε τρεις ημέρες στο νοσοκομείο – και του άρπαξε την τσάντα του με τα έγγραφά του και διακόσια ευρώ, τα οποία μόλις του είχε δώσει.

Έπεσες από τα σύννεφα; Τέτοια βιαιότητα; Μόνο που ο Χρήστος είναι χ και είναι εργαζόμενος, μετανάστης από το Πακιστάν, δούλευε για δέκα ευρώ, έκανε δουλειές και στο σπίτι του αφεντικού και η πρόσληψή του ήταν πλαστογραφημένη. Δεν εκπλήσσεσαι πια, ε;

Τα ρατσιστικά κίνητρα του αφεντικού-φασίστα, να εκμεταλλευτεί στο έπακρον τον χ, μόνο και μόνο επειδή είναι μετανάστης, είναι ολοφάνερα στο παραπάνω περιστατικό. Χρησιμοποίησε παράνομες πρακτικές, που δεν εμπίπτουν στην ήδη άδικη νομοθεσία για τους μετανάστες, ούτε καν για τους Έλληνες, εργαζομένους (πλαστή πρόσληψη, πληρωμή κάτω του κατώτατου μισθού, ξύλο). Η φασιστική λογική που κρύβεται πίσω από το αφεντικό αυτό, αλλά και κάθε καταπιεστή, βασίζεται στην παραγωγή υπεραξίας, κάθε είδους από τον εργάτη, κερδοσκοπώντας με τρόπο άδικο, ιδιοτελή, ρατσιστικό, καταδικαστέο. Τελικά, με την δικαιολογία ότι ο χ είναι μετανάστης έκανε αυτό που αρμόζει σε κάθε μετανάστη, με την ανοχή της κοινωνίας: όταν σήκωσε κεφάλι, του έκρυψε τον ήλιο με κλωτσιές και με μπουνιές. Θυμίζει Χρυσή Αυγή; Όχι μόνο…
Εμένα μου θυμίζει τον μέσο Έλληνα νοικοκυραίο, μικροαστό και καπιταλιστή που κοκορεύεται: «με Αλβανό εργάτη και Ρωσίδα στο κρεβάτι», ή κάπως έτσι. Άρα, μοιραία, κάθε άνθρωπος- Χρήστος ή χ- που επιβιώνει σε κάθε καπιταλιστικό καθεστώς έχει να διαλέξει ανάμεσα στο ρόλο του καταπιεστή και του καταπιεζόμενου. Ο χ δεν θα είχε διαφορετική μεταχείριση εάν ήταν Χρήστος. Έτσι γίνεται σε κάθε κοινωνία με αφεντικά. Γιατί με την φασιστική λογική δεν εννοούμε μόνο ρατσισμό, εννοούμε καπιταλισμό. Ίσως να ήταν ευκολότερο, βολικότερο λόγω νομοθεσίας (βλ. νέος μεταναστευτικός νόμος) να είναι ο χ στη θέση του καταπιεζόμενου, αλλά γιατί καθησυχάζεσαι; Η διαφορά είναι ότι οι απαντήσεις στον μετανάστη εργάτη στις διεκδικήσεις αυτών που του ανήκουν είναι στρατόπεδα συγκέντρωσης, απέλαση, πογκρόμ και σφαίρες στο ψαχνό, ενώ σε αυτές του Έλληνα εργάτη είναι επιτάξεις, απολύσεις και καταστολή με κάθε μέσο. Άλλωστε, το κράτος τρέφεται με φράουλες, όπως έχει αποδειχθεί και στο παρελθόν (βλ. νέα Μανωλάδα).
Δε χρειάζεται να διαλέξεις ανάμεσα σε όσα σου προσφέρουν! Δημιούργησε τις επιλογές σου! Διεκδίκησε! Αντιστάσου! Ενάντια σε κάθε εκμετάλλευση επιλέγουμε να συλλογικοποιούμαστε με βάση την ταξική μας συνείδηση. Με όπλο την αλληλεγγύη μας την αγάπη για την ελευθερία και τη ζωή, αυτοοργανωνόμαστε και αγωνιζόμαστε ντόπιοι και μετανάστες μαζί, μακριά από τους επίπλαστους ρόλους και διαχωρισμούς, για μια κοινωνία ισότητας, ελευθερίας και αμοιβαιότητας.