Mικροφωνική αλληλεγγγύης στη Villa Amalias στο Μαρουσι

Το Σάββατο 5/1 έγινε μικροφωνική στο σταθμό ΗΣΑΠ στο Μαρούσι με την συμμέτοχή ατόμων και συλλογικοτήτων που δραστηριοποιούνται στα βόρεια. Στην παρέμβαση διαβάστηκαν κείμενα για τη Βίλα Αμαλίας, την εισβολή στην ΑΣΟΕΕ και τον 98fm. Ακολούθησε πορεία στο κέντρο του Μαρουσιού με τρικάκια, συνθήματα και μοίρασμα.

Αντιφασιστική

Αντιφασιστική

Mικροφωνική αλληλεγγγύης στη Villa Amalias στο Χαλάνδρι στις 23/12

Το πρωί της Κυριακής 23/12 έγινε μικροφωνική αλληλεγγύης στη Villa Amalias στην κεντρική πλατεία Χαλανδρίου για περίπου 2 ώρες με την συμμέτοχή ατόμων και συλλογικοτήτων που δραστηριοποιούνται στα βόρεια . Αναρτήθηκαν 3 πανό γύρω από την πλατεία, μοιράστηκαν κείμενα τόσο εκεί όσο και μέσα στην αγορά του Χαλανδρίου όπου πετάχτηκαν και τρικάκια. Η μικροφωνική κατέληξε με μια μικρή πορεία 50 περίπου ατόμων μέσα στους κεντρικούς δρόμους της αγοράς.
Μικοφωνική στο Χαλάνδρι

Μετά την λήξη της μικροφονικής τα πανό κρεμάστηκαν στο δαχτυλίδι στο μαρούσι.

Πανο στο δαχτυλίδι

Δεν θα περάσει ο φασισμός

Από το σχολείο κιόλας μαθαίνουμε για το «όχι» του Μεταξά. Δεν μαθαίνουμε όμως ότι ο Μεταξάς ήταν ένας δικτάτορας με τα κλασικά χαρακτηριστικά: αυθαίρετες συλλήψεις διαφωνούντων, βασανισμοί, απαγορεύσεις κομμάτων, εξορίες κ.ά. Την ίδια περίοδο ξεκινάνε και οι παρελάσεις με στόχο την ενίσχυση της νεολαίας του Μεταξά (ΕΟΝ) και του Γ’ Ελληνικού πολιτισμού (κάτι σαν να λέμε ναζιστική νεολαία και Γ’ Ράιχ) . Στην πραγματικότητα, το αληθινό όχι δεν το είπε ένας διορισμένος πολιτικός αλλά ο ίδιος ο λαός ο οποίος αρχικά απώθησε τον ιταλικό στρατό και αργότερα πολέμησε τον γερμανικό με αντάρτικο κατά την διάρκεια της κατοχής.
Ένα άλλο ψέμα που μαθαίνουμε στο σχολείο είναι ότι όλοι οι έλληνες πολέμησαν κατά της γερμανικής κατοχής. Στην πραγματικότητα, ο φασισμός έβρισκε συμμάχους στις πόλεις όσο και στην επαρχία στα πρόσωπα των ταγματασφαλιτών, παραστρατιωτικών ομάδων οι οποίες δημιουργήθηκαν για την καταπολέμηση της λαϊκής αντίστασης, κυρίως ενάντια στο ΕΑΜ (το εθνικό απελευθερωτικό μέτωπο). Ο λαός δεν πολέμησε μόνο ενάντια στους Γερμανούς, αλλά ενάντια και στους συμμάχους οι οποίοι μετά την αποχώρηση των κατοχικών δυνάμεων προσπάθησαν να επιβάλουν πλήρη έλεγχο στην οικονομική και πολιτική ζωή του τόπου. Πολέμησε ενάντια στις ιμπεριαλιστικές εισβολές, στην επιβολή του φασισμού, στον περιορισμό των ελευθεριών του αλλά και για μία διαφορετική ζωή.
Σήμερα ίσως να μην ζούμε στις δύσκολες πολεμικές συνθήκες που έζησαν οι προγονοί μας. Ζούμε όμως έναν διαφορετικό πόλεμο ενάντια στις ελευθερίες και στις ζωές μας. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε δύο τρόικες: μια εξωτερική (ΔΝΤ, ΕΕ, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) και μια εσωτερική (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ), οι οποίες εξαπολύουν επίθεση επιβάλλοντας δυσβάσταχτα μέτρα, καταστέλλοντας κάθε φωνή που αντιστέκεται ενώ χρησιμοποιούν μεθόδους από τα χρόνια της Χούντας και της Κατοχής (απαγορεύσεις συναθροίσεων, βασανισμοί από την αστυνομία κ.ά). Στην προσπάθεια τους να καταστείλουν τους αγώνες θέλουν να μας πείσουν ότι ο λαός που παλεύει στον δρόμο ενάντια στα μέτρα ή ενάντια στην οικολογική καταστροφή στις Σκουριές της Χαλκιδικής είναι το ίδιο με τον χρυσαυγίτη τραμπούκο και την δολοφονική καταστολή.
Ταυτόχρονα, σύμμαχος τους σ’ αυτή την προσπάθεια και μαντρόσκυλο του συστήματος η Χρυσή Αυγή. Επιτίθεται υπό την ανοχή της αστυνομίας και του Υπουργείου «Προ»-Πο σε μετανάστες με μαφιόζικες μεθόδους δέκα προς έναν, είναι υποτίθεται «αντισυστημική» αλλά πολεμάει τους αγώνες και χτυπάει «προσοχές» μπροστά στ’ αφεντικά. Επιπλέον, δείχνει το πραγματικό φασιστικό τους πρόσωπο, ζητώντας στοιχεία για τα παιδιά των μεταναστών στους βρεφονηπιακούς σταθμούς (θα τα δείρει και αυτά?), ενώ δημιουργεί γραφείο εύρεσης εργασίας «μόνο για Έλληνες» σε συνεργασία με τα αφεντικά καταργώντας κάθε έννοια συλλογικής διεκδίκησης, εργασιακών δικαιωμάτων και αλληλεγγύης μεταξύ των εργαζομένων. Η ιδεολογία και οι πρακτικές τους βρωμάνε από μακριά θυμίζοντας τις παλιότερες εποχές ταγματασφαλιτών και κατοχής τις οποίες άλλωστε δεν κρύβουν ότι θαυμάζουν. Φυσικά, δεν κρύβουν τον θαυμασμό τους και για τα φασιστικά καθεστώτα, τον Χίτλερ, τον Μουσολίνι και τον Μεταξά.
Τα σχέδια τους όμως δεν θα περάσουν!
Να πολεμήσουμε τον φασισμό απ’ όπου κι αν προέρχεται. Είτε από την πλευρά του Κράτους με την καταστολή των αγώνων και τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, είτε από την πλευρά των νεοναζιστών της Χρυσής Αυγής, αλλά και ενάντια σε κάθε ρατσισμό, σεξισμό και ομοφοβία.
Η αντιφασιστική πρωτοβουλία στα Βόρεια καλεί όλο τον κόσμο σε συμμετοχή για να αγωνιστούμε ενάντια στον φασισμό και να τελειώνουμε μια και καλή με τους επίδοξους συνεχιστές του.

ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Ο φασισμός δεν είναι σύμπτωμα του καπιταλισμού σε κρίση, είναι ένα απ τα πολλά πρόσωπά του, το άλλο όνομά του, και μας αφορά όλους.

Εν όψει του τρίτου πακέτου δημοσιονομικών μέτρων, πιο ανελέητου και πιο καταστρεπτικού για την κοινωνία από τα προηγούμενα -τα οποία, όπως ομολογείται πλέον ανοιχτά, απέτυχαν ακόμα και στους πιο στενά οικονομικούς στόχους που έθεταν-, η πιο ισχυρή μερίδα της εγχώριας αστικής τάξης, απόλυτα ταυτισμένη ως προς τα συμφέροντα και τους στόχους με τη διεθνή κεφαλαιοκρατία, αποκαλύπτει το πραγματικό της πρόσωπο, τον πραγματικό της πολιτικό στόχο: να εξασφαλίσει την κυριαρχία των συμφερόντων της. Μοναδικός τρόπος γι’ αυτό είναι η περιστολή των εργασιακών δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθεριών της κοινωνίας.
Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών (απαγορεύσεις συγκεντρώσεων σε μεγάλες περιοχές του κέντρου σε συνδυασμό με μαζικές προληπτικές προσαγωγές διαδηλωτών, συλλήψεις απεργών των ναυπηγείων, των γιατρών και νοσηλευτών σε μεγάλα νοσοκομεία, αλλά ακόμη και κυρίως, τα βασανιστήρια κι οι εξευτελισμοί που υπέστησαν στο κτίριο της ΓΑΔΑ, πισθάγκωνα δεμένοι αντιφασίστες διαδηλωτές της μοτοπορείας της 30/9) δείχνουν ότι το σχέδιο των κρατούντων υλοποιείται με συνέπεια από τους κρατικούς μηχανισμούς. Διαφαίνεται πλέον ότι έχουμε περάσει σ ένα καινούριο στάδιο της περιπέτειας που ζει η κοινωνία τα τελευταία 3 χρόνια, το οποίο περιλαμβάνει μπόλικο από …οχετό άλλων, σκοτεινών εποχών.
Οι κυρίαρχοι και το κράτος, πέρα από την όξυνση των κατασταλτικών μέτρων, πέρα από την περιστολή δικαιωμάτων και ελευθεριών, με τη λογική του διαίρει και βασίλευε την κοινωνία, έχουν θέσει σε εφαρμογή τους μηχανισμούς εκείνους που πάντα σε περιόδους όξυνσης των κοινωνικών αντιδράσεων επιστρατεύουν, δηλαδή το παρακράτος.
Η χρυσή αυγή, για τουλάχιστον 20 χρόνια υπήρξε μία περιθωριακή νεοναζιστική γκρούπα. Σήμερα, υποβοηθούμενη από τα ΜΜΕ των διαπλεκόμενων μεγαλοκαναλαρχών και μεγαλοεπιχειρηματιών και εκδοτών, προβάλλεται και προωθείται. Τα ΜΜΕ με ύπουλο τρόπο καλλιεργούν φασίζουσες νοοτροπίες, εστιάζοντας στο παρεμπόριο όταν η Χ.Α. επιτίθεται στους μικροπωλητές ή στο μεταναστευτικό πρόβλημα όταν μαχαιρώνει μετανάστες.
Η φασίζουσα ρητορεία του επίσημου κυβερνητικού πολιτικού λόγου (Λοβέρδος: οι οροθετικές υγειονομικές βόμβες,  Σαμαράς: οι συλλήψεις ανακατάληψη των γειτονιών, ξένιος Ζεύς, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών κέντρα φιλοξενίας) νομιμοποιεί αξιακά τα νεοναζιστικά προτάγματα της χρυσής αυγής, προσφέροντας το έδαφος για την ευρύτερη αποδοχή τους.
Η αστυνομία, αντί να τηρήσει έστω τα προσχήματα της ισονομίας της δήθεν ευνομούμενης δημοκρατίας, λειτουργεί σε στρατιωτικό επίπεδο ως προκάλυψη των ομάδων της Χ.Α., και σε περίπτωση που αυτή τα βρει σκούρα με τους αντιφασίστες, σαν τελικός υπερασπιστής της και διώκτης των αντιπάλων της. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα της στενής συνεργασίας των δύο πλευρών : οι επιλεκτικές προσαγωγές συμμετεχόντων στην αντιφασιστική μοτοπορεία, οι κοινές επιθέσεις ΜΑΤ-φασιστών στις πορείες και στον Άγιο Παντελεήμονα αλλά και στην περίπτωση της παράστασης Corpus Christi, η επιδεικτική αδιαφορία της αστυνομίας σε σχέση με τον ξυλοδαρμό δημοσιογράφου και την φυγάδευση συλληφθέντα από τον βουλευτή της Χ.Α. Χρήστο Παππά. Η στενή αυτή σχέση αποτυπώνεται και από το εκλογικό αποτέλεσμα των ειδικών εκλογικών τμημάτων της αστυνομίας (την Χ.Α. ψήφισε πάνω από το 50%).
Ήδη από τις προηγούμενες δεκαετίες, την εποχή της υποτιθέμενης ευμάρειας καλλιεργήθηκαν χαρακτηριστικά στην ελληνική κοινωνία τα οποία εντείνονται εξαιτίας της κρίσης. Η πριμοδότηση του ατομικισμού και του ανταγωνισμού σε βάρος της συλλογικής διεκδίκησης ήταν το μοντέλο που κυριάρχησε. Από τότε ξεκίνησε η λεηλασία των συλλογικών δικαιωμάτων με την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, την προώθηση της ευέλικτης και της μαύρης εργασίας. Οι μετανάστες αποτέλεσαν το κύριο εργατικό δυναμικό που υπέστη αυτή την εκμετάλλευση, ενώ ταυτόχρονα γινόταν στόχος της ξενοφοβίας. Κομμάτι της καθημερινότητας ήταν και η έλλειψη ανεκτικότητας απέναντι στη διαφορετικότητα που εκφραζόταν με  ρατσιστικές, σεξιστικές και ομοφοβικές στάσεις.
Στα πλαίσια, λοιπόν, της σημερινής κρίσης, μια μικρή μερίδα του κόσμου στρέφεται στη Χρυσή Αυγή, μια οργάνωση η οποία εκφράζει όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Δημιουργώντας τεχνητές αντιθέσεις μεταξύ του κοινωνικού συνόλου προσπαθεί να το αποπροσανατολίσει από την κατεύθυνση των συλλογικών αγώνων και της αλληλεγγύης. Συμπερασματικά, η Χρυσή Αυγή αφενός λειτουργεί σα συμπλήρωμα του κατασταλτικού μηχανισμού, δηλαδή ως παρακράτος, αφετέρου, επιχειρεί να εκτρέψει σε δεξιά κατεύθυνση την οργή, την αγανάκτηση και την απελπισία του κόσμου. Έτσι, δημιουργούνται και οι προϋποθέσεις της διαίρεσης της κοινωνίας, προκειμένου να αμβλυνθούν οι κοινωνικές αντιδράσεις ενάντια στους κρατούντες.
Θα πρέπει ο καθένας από εμάς να πάρει θέση. Ή με την κοινωνία ή με το φασισμό. Δεν έχουμε την πολυτέλεια της αναμονής. Η παθητικότητα, ο φόβος, η προσαρμογή θα σημάνουν την υποταγή, τον έλεγχο της καθημερινότητάς μας στο σκότος του φασισμού.
Η κοινωνία θα πρέπει με κάθε τρόπο να αντιδράσει στη συντονισμένη αυτή επίθεση κεφαλαίου, κράτους και παρακράτους.
Παίρνουμε τη ζωή μας στα χέρια μας.
Δεν ανεχόμαστε κανένα περιορισμό της ελευθερίας μας, καμιά περιστολή των δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αίμα και αγώνες. Δεν ανεχόμαστε καμία διάκριση σε βάρος συνανθρώπων μας, καμιά υποχώρηση στις ανθρώπινες κοινωνικές αξίες.
Οργανωνόμαστε σε αντιιεραρχικές συλλογικότητες και χτίζουμε αλληλέγγυες/αυτοοργανωμένες δομές. Δημιουργούμε τους απελευθερωμένους χώρους αντίστασης, καταφύγια ελευθερίας, εστίες οργάνωσης και αντεπίθεσης στα τσιράκια των κυρίαρχων ελίτ, θύλακες όπου εκκολάπτεται ο σπόρος της επερχόμενης, οριστικά απελευθερωμένης κοινωνίας.
Σε κάθε γειτονιά σήμερα ξεφυτρώνουν αυθόρμητα αντιφασιστικές συλλογικότητες, ακαθοδήγητες, ανεξάρτητες και αποφασισμένες να αντισταθούν στην επίθεση που δεχόμαστε. Έτσι και στο Μαρούσι ξεκινάμε αυτό το εγχείρημα, ελπίζοντας ότι θα το αγκαλιάσει, βοηθήσει και επανδρώσει αδιαμεσολάβητα και ακομμάτιστα το σύνολο της τοπικής μας κοινωνίας με οποιοδήποτε τρόπο κρίνεται από τον καθένα εφικτό.

Ούτε στα Βόρεια ούτε πουθενά, τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά.