Κρίση. Ανέχεια. Απεργίες. Δολοφονία… τα ξημερώματα της 18ης Σεπτεμβρίου από μέλος της Χρυσής Αυγής, οργισμένο εθνικιστή ή πληρωμένο δολοφόνο, μαχαιρώθηκε ο Παύλος Φύσσας στην Αμφιάλη, υπό το βλέμμα της αστυνομίας. Μέσα στον απεργιακό παλμό, μέσα στην έξαψη για τις τόσες απολύσεις, εκεί στις καταλήψεις σχολείων και Πανεπιστημίων ξεκίνησε το παραμύθι. Κράτος και παρακράτος ξαφνικά διαχωρίστηκαν, σαν να μην υπήρχε πια λόγος να είναι μαζί. Δένδιας και κυβέρνηση, εκεί που σου έκοβαν τον μισθό και σε εξαθλίωναν ως ανθρώπινη ύπαρξη, τώρα σε προστατεύουν από τους φασίστες που μέχρι χτες αποδέχονταν. Ξαφνικά, βρέθηκε μια λίστα με 32 επιθέσεις της Χρυσής Αυγής, καθώς και σχέσεις αυτής με μπάτσους και στρατιωτικούς, που μέχρι πρότινος αγνοούσε η κυβέρνηση. Έτσι λοιπόν, η Χρυσή Αυγή μπορεί και να τεθεί εκτός νόμου… και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Όχι! Αντιστάσου! Μην θεωρήσεις πως αυτό είναι το πρόβλημα! Η Χρυσή Αυγή δεν είναι παρά ένα όργανο της κυβέρνησης, ένα όργανο του καπιταλισμού. Το χρησιμοποίησε προς όφελός του, πέτυχε ό,τι ήθελε να πετύχει (αποπροσανατολισμό του κόσμου, φόβο προς τους μετανάστες, στρατόπεδα συγκέντρωσης, μιλιταριστική νοοτροπία γενικότερα) και τώρα φαίνεται να το εγκαταλείπει ακριβώς όπως ήταν κανονισμένο, πάλι προς όφελός του. Εμφανίζεται ο «προστάτης» – κράτος και προβάλλοντας το «δημοκρατικό» του χαρακτήρα έρχεται τώρα να σε προστατεύσει από τους «κακούς», που στα σπλάχνα του αναπτύχθηκαν.

Όχι! Αντιστάσου! Μην πιστέψεις πως η λύση είναι να βγει εκτός νόμου η φασιστική Χρυσή Αυγή. Αν συμβεί αυτό που τόσο λαχταρά η κυβέρνηση τότε η εξουσία να θέτει κόμματα εκτός νόμου ακόμα και ναζιστικά, θα γυρίσει εναντίον σου. Θα έρθει μια σειρά από καταστολές που θα σε οριοθετούν όλο και πιο πολύ. Η φασιστική νοοτροπία της Χρυσής Αυγής δεν χάνεται με μια ολοκληρωτικού χαρακτήρα ενέργεια. Η Χρυσή Αυγή πρέπει να τεθεί εκτός νοοτροπίας και εκτός συνείδησης. Εμείς έχουμε το δικαίωμα και τη δύναμη. Το θέμα δεν είναι αυτή, αν απλά τεθεί με αυτόν τον τρόπο εκτός νόμου θα ξαναγυρίσει, με άλλο όνομα, αλλά με τους ίδιους ψηφοφόρους, γιατί κανείς δε θα έχει αλλάξει. Ο εχθρός είναι άλλος και εκεί πρέπει
να εστιάσουμε. Ο εχθρός είναι το κράτος ως σύστημα, είναι ο καπιταλισμός και όχι μόνο τα πιόνια του. Το Μπαμ της δολοφονίας δεν είναι το πρώτο. Έχουν συμβεί πολλά τα τελευταία χρόνια (δολοφονία μετανάστη στα Πετράλωνα, επίθεση σε μέλη του ΚΚΕ στο Πέραμα, πογκρόμ σε μετανάστες), όσο ο λαός υποφέρει και γονατίζει για χάρη του καπιταλισμού.

Και μην πιστέψεις το μύθο των δύο άκρων. Στην πραγματικότητα υπάρχει ένας πόλεμος πολύ διαφορετικός από αυτούς που μας μάθανε: ο πόλεμος των δύο κόσμων. Από τη μία ο κόσμος του υπάρχοντος, του καπιταλισμού, του κράτους, των αφεντικών, του φόβου, της καταστολής, της βίας, της ατομικής διάστασης, του ανταγωνισμού, της ανάθεσης, της υποταγής, της δουλείας, της εξαθλίωσης, της υποτέλειας, της υποκρισίας και του θεάματος και από την άλλη ο κόσμος της ανατροπής, της ελευθερίας, της ισότητας, της αλληλεγγύης, της υπευθυνότητας, της αυτοοργάνωσης, του σεβασμού, της συνεργασίας, της συλλογικότητας, της αξιοπρέπειας, της πολιτικής και εργατικής χειραφέτησης και της επανάστασης.

Για αυτόν τον κόσμο παλεύουμε και είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε προς την πραγμάτωσή του, όσα χτυπήματα και αν δεχτούμε από το κράτος και τα τσιράκια του. Γιατί εμάς μας κινεί η αγάπη μας για τη ζωή και την ελευθερία. Ό,τι πράττουμε, το πράττουμε ανιδιοτελώς σε αντίθεση με τους εχθρούς μας που κυριαρχούν με την βία, το μίσος και την ιδιοτέλεια, γι΄αυτό και είναι καταδικασμένοι αργά ή γρήγορα να χάσουν. Άλλωστε το μίσος δεν κέρδισε και δεν πρόκειται να κερδίσει ποτέ.
Σ΄ αυτόν τον πόλεμο, έχεις κληθεί να πάρεις θέση!